4 augustus 2022

Portret 10: Ir. B.J. van der Vlies

Ir. B.J. van der Vlies

Datum beëdiging: 10-6-1981
Eerste woordvoering plenair: 23-6-1981, als vervanger van Van Dis; bijdrage n.a.v. staatsdeelneming in de Nederlandse Waterschapsbank
Eerste eigen motie of amendement: 10-6-1982, twee subamendementen m.b.t. overblijf-mogelijkheden op school; één komt niet in stemming omdat het amendement zelf (van Kraaijeveld-Wouters) werd verworpen; het tweede wordt aangenomen. 
Eerste Algemene Beschouwingen: 7-10-1986
Bijzonderheden: op 19-11-2009 verdedigde hij het SGP-SP initiatiefwetsvoorstel om de zondagsopenstelling van winkels te beperken; verworpen.

In 1981 kwam ir. B.J. van der Vlies in de Kamer. In de beginjaren van zijn Kamerlidmaatschap maakte hij naam als expert op het gebied van o.a. onderwijs en monumentenzorg. Het onderwijs kreeg hij van zijn vader met de paplepel ingegoten, waarna hij ook zelf het onderwijs inging als docent wiskunde en later conrector. In 1986 werd hij fractievoorzitter en verbreedde zijn tomeloze inzet zich. Boeren en vissers in heel het land droegen hem op handen, ook als hij hen niet naar de mond praatte. Gaandeweg groeide de Maartensdijker, geholpen door zijn medewerkers, uit tot een parlementair zwaargewicht, ja zelfs ‘staatsrechtelijk geweten’. In debatten waarin het erom spande, werd op hem gelet. Zelf had hij sterk de neiging zijn rol naar beneden af te ronden, al verraadden twinkelende pretoogjes dat hij het soms ook best wel leuk vond. Zo was ook z’n omgang met de media. Hij hoefde niet zo nodig. Maar als anderen het per se nodig vonden, trad hij in de schijnwerpers, tot zijn eigen verbazing en schrik soms ook met succes. Als fractievoorzitter was hij ook partijleider – ‘lijder met een lange ij’, zoals hij vaak zei. Alles stelde hij in het werk om tegenstellingen te overbruggen. Maar toch had het Kamerwerk zijn hart. Plichtsgetrouw woonde hij de soms urenlange debatten bij, ook als de SGP soms maar een paar minuten spreektijd had. Bij zijn afscheid kreeg hij een langdurige en staande ovatie, een zeldzaam eerbetoon dat hij met een glunderende glimlach in ontvangst nam.